Lunch – deel 1

‘Hey.’
‘Hey. Ik dacht dat je er een beetje doorheen zat?’
‘Ja. Zat ik ook.’
‘Maar je bent er weer?’
‘Ja. Ik ben er weer.’

‘Ik had al lang niets meer van je gehoord.’
‘Ik ook niet van jou.’
‘Nee. Nee, maar het was ook heel erg druk het laatste kwartaal.
Alles kwam op mij neer. En op Anna natuurlijk.’
‘Natuurlijk.’

‘Maar het is een lekkere lunch, nietwaar?’
‘Ik eet al een tijdje geen vlees meer.’
‘Oh? En ook geen frikandellen meer?’
‘Nee.’
‘Oh.’

‘Waar hadden jullie het dan zo druk mee, de laatste tijd?’
‘Nou je weet wel. Vierde kwartaal.’
‘Winst gemaakt dus?’
‘Nee. Nee, dat nou niet direct.’

‘Ik heb gehoord dat er mensen uit moeten?’
‘Ja, het schijnt…’
‘Een galgenmaal dus eigenlijk, deze lunch.’
‘Voor sommigen wel ja, ben ik bang.’

‘Waarom heb je niet gebeld?’
‘Ik kon het niet. En ik ben getrouwd, weet je wel.’
‘Ik ook. Ik ben ook getrouwd.’
‘Ja.’

‘Ik heb je 06-nummer niet. Niet echt.’
‘Gelul. Je hebt me te pas en te onpas gebeld, zelfs tijdens het eten.’
‘Ik weet het. Ik weet het.’

‘Ik ben je nummer vergeten. Ik bedoel ik kon het me niet herinneren.’
‘Lul. Je hebt het toch wel ergens opgeschreven.’
‘Nee. Nee, ik wil geen nummers opschrijven, ik wil ze onthouden.’

‘Ik wil ze onthouden om m’n geheugen te trainen.’
‘Wil je je geheugen trainen, of wil je je niet binden?’
‘Beide’, denk ik.