La femme fantôme – deel 2.1 Nieuws

Deel 2.1 Nieuws

Ik had me beroepen op m’n zwijgrecht.
Eigenlijk had ik helemaal niets gezegd, zelfs niet dat ik me beriep op m’n zwijgrecht.
Geen teken van berouw. Dat doet het slecht in een rechtzaal.
Het heeft zeker meegespeeld bij m’n TBS. Althans, dat zei m’n advocaat.

Hij was me toegewezen door de rechtbank.
Op zich een goede vent.
Maar wat wist hij van verlies?

Z’n mailtje kwam als een verrassing.
Er was mogelijk nieuw bewijs in de zaak. Mijn zaak.
Er had zich een getuige gemeld, dat wil zeggen, iemand die me wellicht een alibi kon verschaffen… meer wilde hij er per mail niet over zeggen.

Ik schudde hem de hand en ging zitten.
Hij haalde een dossier uit z’n aktentas. En daarna nog één.
‘Mogelijk nieuw bewijs’, zei hij bedachtzaam. ‘Een ontlastende verklaring, wellicht.’
Hij legde een printje op tafel, een A4-tje, en draaide het vel naar me toe.
‘Ken je deze vrouw?’

Een vrouw die er ooit begeerlijk uit moet hebben gezien. Grauwe ogen.
Onder in beeld was een naam onleesbaar gemaakt.
Wel stond er een datum. Het leek een kopie van een politie-foto.
Als het haar geboortedag was, moest ze nu 28 zijn.

‘Zou ik haar moeten kennen?’
‘Ze zegt dat je met haar naar bed bent geweest.
‘Echt?’
‘Ze werkte als prostituee in Groningen.’
‘Echt?’
‘Heb je daar ooit prostituees bezocht?’
‘Prostituees? Nooit meer dan een tegelijk.’
‘Maar je herinnert je deze dame niet?’
‘Nee. Het moet erg lang geleden zijn geweest.’
‘Mevrouw zegt van niet. Ze is acht maanden zwanger.
Van jou, zegt ze.’

‘Ze heeft zich vorige week gemeld op mijn kantoor.
Mevrouw is erg goed op de hoogte van je situatie.
Het lijkt erop of ze zich terdege heeft verdiept in je dossier.
Om een lang verhaal kort te maken, ze heeft een aanbod gedaan
dat je wat mij betreft niet kunt afslaan.’

‘Een aanbod?’
‘Ze is bereid te verklaren dat je de hele nacht van de ontploffing bij haar bent geweest.’
‘In ruil voor?’
‘Een verblijfsvergunning. Als je haar kind erkent, en trouwt, kan ze in Nederland blijven.
Je kunt binnen een jaar een scheiding aanvragen.’

‘Ze kan alles verzonnen hebben.’
‘Ja, die mogelijkheid heb ook ik overwogen. Does it matter?’
‘Voor mij wel.’

‘Heb je een tattoo?’
‘Ja, meerdere.’
‘Eentje op je schoudergewricht?’
‘Ja.’
‘Ze heeft me beschreven hoe die er uit ziet.’
‘Oh ja, hoe dan?’
‘Een Chinese kompasroos?’
Hij bladerde in de tweede map, en haalde er een tekening uit, compleet met torso.

‘Geen slechte schets.’
‘Ze heeft kunsten gestudeerd, zegt ze.’
‘Werkte ze in Groningen?’
‘Ze zegt dat ze een kamer huurde in de Vishoek.’

‘Na mijn studie wilde ik een wereldreis maken. Iedereen had het erover. Vrijwel niemand ging.’
‘Carrières trekken nu eenmaal sterker dan de horizon.’
‘Ja. Jij bent niet weggeweest na je afstuderen?’
‘Nee, ik kon gelijk beginnen.’
‘Dat is ook wat waard.’
‘Zeker. En jij?
‘Ik ben gegaan… En ik wilde niet vliegen.’
‘Vliegangst?’
‘Nee, ik vlieg zelf. Vloog… Na driekwart jaar detentie ben je je brevet wel kwijt.’
‘Mag je niet vliegen met een strafblad?’
‘Oh, vast wel, maar je moet wel elk jaar je uren maken.’
‘Oh ja, sorry, logisch.’

‘Ik wilde gewoon zien hoe groot de wereld was.’