La femme fantôme – deel 1.4 Aluminium [vervolg]
“Zoals ik al zei, ik had nog twee stukken aluminium over. Een vlaggestokhouder om aan de muur te schroeven, en een aluminium pannetje.
Toen Ana naar de stad was om brood, kaas en wijn te halen, heb ik de fitting uit een WC-lamp gedraaid. Er was daar toch al lang geen stroom meer.
De vlaggestokhouder klonk ik ondersteboven vast boven de deur van de caravan.
Het pannetje als een lampenkap er tegenaan.
Het zag er goed uit…alsof het lampje er altijd had gezeten..
Ik stelde me voor dat de lamp het kampeerterrein zou verlichten, zoals Van Gogh het caféterras in Arles had verlicht op z’n schilderij.
Ana kwam terug met vijgen, verse olijfolie, droge worst, knoflook, gedroogde tomaten, lamsvlees,
verse kruiden, geurige kazen, rode wijn, rosé, pastis en WC-papier.”
“Ze keek naar het lampje boven de deur. Woedend was ze. ‘Weg ermee’, zei ze.
Eén keer eerder had ik haar zo boos gezien.
Met een krijtje had ik ‘Oh oh, die zee’ onder de stalen letters van haar Tjalk gekalkt.
‘Weg ermee’, had ze ook toen gezegd.
M’n handschrift ging er op zich goed af, maar juist de week ervoor had ze de boeg van haar schip opnieuw in de teer gezet. Nog niet helemaal uitgehard, waarschijnlijk.
Als je het wist, en als je het wilde zien, bleef er onder de DE ODYSSEE een zweem van krijt zichtbaar.
De week erop heeft ze de hele boeg opnieuw geteerd.”
“Ik heb de vier klinknagels boven de deur van haar caravan uitgeboord en het lampje weggehaald.
Het ligt nog ergens in de opslag.… misschien wel leuk als leeslampje in m’n kamer?”
“Bleef ze lang boos?”
“Wat is lang…Ze heeft twee dagen niets tegen me gezegd. Me doodgezwegen.”
“Twee dagen?”
“Ja. Ze heeft twee dagen gefotografeerd. Voor dag en dauw op pad. Zonder mij.”
“Heb je enig idee waarom ze zó heftig reageerde? Het was toch goed bedoeld, dat lampje?”
“Het was lief bedoeld.
Als ik had geweten wat er die dag gebeurde daar in La Deaume, dan was ik haar niet kwijtgeraakt.
Als ik het wist, was ze nog hier.”
Vogel-vrij
Man, 53 jaar
Ontwerper
Drenthe. Nowhere, middle of.
No pain, no gain.-
Recent Posts
Categories
Archives
Meta
caféterrasje Arles, knoflook, geurige kazen, dit ruikt naar Frankrijk, heerlijk!
Mooie cliffhanger! Dat is echt wel jouw ding, jij weet goed de nieuwsgierigheid naar meer te kietelen! Een oom van mij gaf mijn tante voor moederdag ooit een kistje met 25 sigaren. Ze heeft toen een week niet tegen hem gesproken, zodat hij het jaar erop maar een kistje van 50 sigaren gaf.
Soms is kwijt niet echt weg …
tenzij je de weg kwijt bent ;-))
Alles zelf doen wil ze. Spannend!!
Ik begrijp Ana heel goed!
@op zoek naar morgen
Ja, heerlijk de geur van een olijfgaard…
@WattmanA cigar a week
maakt een tervreden roker
niet ziek.
@kuifje
Je bent een wijs man:-]
@Barbara
Alles zelf doen?
Of juist niets zelf doen?
@Appelvrouw
Echt?
Mag ik jou dan een keer bellen?
een eigenzinnige dame….
@galadriel
Zeker…..
Kan niet wachten op t vervolg…
@Kati
Stukje bij beetje.
Elk weekend tot het blog sluit.
Ik word gek, ik wacht wel tot het hele verhaal klaar is en verschans me een weekeinde in de voorkamer met een krat bier, ik wil meer! Lekker dan, een vierde slapeloze nacht, een dreigende depressie… vuck Vogel.. waar is die rode pijl, dat zal je leren!
@Trektocht
Dank je voor je vriendelijke woorden!
Zit nu met twee partyprikkers tussen mijn oogleden te wachten op het vervolg verdorie (Hier stond eerst chotverdechotver) om de minuut druk ik op refresh……. proost, dit word mijn dood zo…
vogel-vrij,
nee, ik bedoel dat je niet mag bellen
@Trektocht
Ik heb het verhaal een jaar geleden geschreven.
Er is veel veranderd.
Nog minder dan toen wil ik kwetsen.
Ik schrap en herschrijf.
Kost tijd.
Sneller dan een maal in de week gaat het gewoon niet.
Proost.
@Appelvrouw
Goed om te weten.
Ik bel je niet:-!
er zit wel een voordeel aan achterliggen met lezen
ik heb er nu nog een te goed, zo heb ik het graag 🙂
tot zo